مدیریت موجودی انبار
در برنامه انبار چیتاک، انبارها به سازماندهی و توزیع گسترده‌تر موجودی در سایت‌های فیزیکی مختلف می‌پردازند، در حالی که مکان‌ها یک تجزیه و تحلیل دقیق‌تر در هر انبار برای مدیریت کارآمد اقلام ارائه می‌دهند.
این آموزش به عنوان مقدمه‌ای بر اصطلاحات و مفاهیم لازم برای تسلط بر مدیریت موجودی عمل می‌کند. برای دستورالعمل‌ها و مثال‌های خاص از نحوه کارکرد امور، به صفحات مستندات فردی مراجعه کنید.
انبارها
انبارها نمایانگر یک مکان فیزیکی با یک آدرس فیزیکی هستند که در آن اقلام یک شرکت ذخیره می‌شوند.
مسیرها را در یک انبار پیکربندی کنید تا نحوه حرکت محصولات به مشتریان، از فروشندگان، درون انبار، یا بین انبارها را کنترل کنید.
مکان‌ها
مکان‌ها به نواحی خاص درون یک انبار اشاره دارند، مانند قفسه‌ها، طبقات یا راهروها. این‌ها زیرمجموعه های یک انبار هستند و برای همان انبار منحصر به فرد می‌باشند. کاربران می‌توانند مکان‌های متعددی را در یک انبار ایجاد و مدیریت کنند تا موجودی را با دقت بیشتری سازماندهی کنند.
مکان داخلی: مکان‌های ذخیره‌سازی در داخل انبار. اقلام ذخیره‌شده در این مکان‌ها در بهای تمام شده حساب می‌شوند.
مکان مشتری: مکانی که محصولات فروخته‌شده در آن ردیابی می‌شوند؛ اقلام در اینجا دیگر در موجودی انبار نیستند.
ضایعات انبار: مکان معادلی برای مصرف اقلام گم‌شده یا ایجاد موجودی، که اختلافات را در حساب‌ها ثبت می‌کند.
در چیتاک، مثال‌هایی از مکان‌های زیان موجودی شامل "تعدیل موجودی" است که برای حسابداری اختلافات در زمان شمارش موجودی استفاده می‌شود، و "اسقاط" که جایی است که کالاهای آسیب‌دیده برای ثبت زیان موجودی ارسال می‌شوند.
تولید: جایی که مواد اولیه مصرف می‌شوند و محصولات تولیدی ایجاد می‌شوند.
مکان ترانزیت: برای عملیات بین شرکتی یا بین انباری استفاده می‌شود تا محصولات حمل‌شده بین آدرس‌های مختلف را ردیابی کند، مانند مکان‌های فیزیکی/ترانزیت بین انباری.
مکان‌های نمایشی در چیتاک
پایگاه داده چیتاک شامل مکان‌های نمایشی از پیش پیکربندی شده‌ای هستند که برای سازماندهی سلسله مراتب مکان‌ها استفاده می‌شوند. این مکان‌ها زمینه مفیدی را فراهم می‌کنند و بین مکان‌های داخلی و خارجی تمایز قائل می‌شوند.
مکان‌های فیزیکی به عنوان یک چتر برای مکان‌های خارجی عمل می‌کنند، بدون اینکه ارزش موجودی یک محصول را تغییر دهند. (تغییرات در ارزیابی موجودی زمانی رخ می‌دهد که محصولات از مکان‌های داخلی به مکان‌های خارجی منتقل شوند).
مکان‌های شریک، مکان‌های مشتری و فروشنده (مکان‌های خارجی) را با هم گروه‌بندی می‌کنند. انتقال به این مکان‌ها بر ارزیابی موجودی تأثیر می‌گذارد.
مکان‌های مجازی مکان‌هایی هستند که به صورت فیزیکی وجود ندارند، اما جایی هستند که اقلامی که در موجودی نیستند می‌توانند قرار گیرند. این اقلام می‌توانند به دلیل از دست رفتن یا عوامل دیگر از موجودی خارج شده باشند.